World Wide Military
Uw 1e bron van informatie over meer dan 900 Internationale Wapensystemen
Professionals in Internationale Militaire Vliegtuigen en Helikopters
Militaire Vliegtuigen Militaire Helikopters Landmacht Materieel Marine Schepen Bewapening & Raketten Landen
Home

Vliegtuigsystemen
Wapensystemen
Luchtvaarttechnologie

Defensie Industrie
Defensie Informatie
--> -->
Tornado

De Tornado is een 2-motorige jachtbommenwerper ontwikkeld door een samenwerkingsverband van bedrijven uit Duitsland, Groot-Brittannië en Italië. Daar is de Tornado ook bij alle drie de luchtstrijdkrachten in dienst en bij de Luchtmacht van Saoedi-Arabië maar overal in een andere versie. Door allerlei problemen tijdens het ontwerp assembleerde elk land zijn eigen vliegtuig. De Turbo-Union motoren werden geleverd door Rolls-Royce.
Een kenmerk van de Tornado is dat de vleugels naar achteren kunnen worden gedraaid wanneer men extra snel wil vliegen. Andere mogelijkheid is de nabrander die 40% meer stuwdruk geeft. Leeg kan de Tornado >2200km/h vliegen, met bewapening is de snelheid nog ongeveer 1100-1200km/h.
Aan het einde van de rechtervleugel is een Defensive Aids sub-system opgehangen. Deze beschermt het vliegtuig tegen grond-lucht raketten en radar-geleide anti-vliegtuig geschut. De Tornado GR4 kan worden uitgerust met de Sea Eagle anti-shipping raket voor maritieme doeleinden.

Motor
Alle Europese tornado's zijn uitgerust met 2 Turbo Union RB199-34R motoren. Deze hebben elk een vermogen van 40.5 kN en met naverbrander 73.5 kN. De luchtdoorstroom is 7.260 kg/s.


Oorsprong
De Tornado is van oorsprong ontworpen voor de luchtverdediging van het noorden van Groot-Brittannië tegen een mogelijke aanval van Rusland. Daarnaast zijn er veel varianten gemaakt:

Tornado F3
De Tornado Air Defence Variant (ADV) werd ontwikkeld als onderscheppingsjager. Het vliegtuig was bedoeld om boven de oceaan Russische bommenwerpers te kunnen aanvallen. De eerste Tornado ADV werd de Tornado F.2 genoemd en vloog bij de RAF in 1984. Hiervan zijn 18 stuks gebouwd. Later werden de vliegtuigen die werden geproduceerd Tornado F.3 genoemd. De levering van de eerste Tornado F.3 aan de RAF geschiedde in 1986.
De F.3 heeft t.o.v. de F.2: de Foxhunter radar (de ontwikkeling van deze radar heeft vertraging opgelopen waardoor de F.2 Tornado's deze radar niet hebben), meer slagvaardigere (Mk 104)motoren, verbeterde naverbranders, is 35.5 cm langer, kan 891 liter meer brandstof meenemen, een aansluiting voor het kunnen worden bijgetankt. De Tornado F3 heeft de Ageing Lightning en de F-4 Phantom straaljagers bij de RAF vervangen. Het vliegtuig kan ook worden gebruikt voor het onderdrukken van vijandelijke lucht-afweer.
De F3 kan worden bewapend met: 4 Sky Flash of de AIM-120 AMRAAM middellange afstand lucht-lucht raket, + 4x de AIM-9L Sidewinder of ASRAAM korte-afstands lucht-lucht raketten. Daarnaast is een beperkt aantal vliegtuigen uitgerust om de ALARM anti-radar raket te vervoeren. Standaard heeft de F3 1
standaard 27mm boordkanon.
 

Tornado GR1 & GR4
De Tornado GR4 is een mid-life update van de oorspronkelijke Tornado GR1 en alleen in gebruik bj de Britse Luchtmacht (RAF). Het kan supersonische snelheden vliegen en zeer laag. De RAF gebruikt het vliegtuig voor lucht-verbod doeleinden, onderdrukken en/of aanvallen van vijandelijke lucht-verdediging en voor verkenningsmissies.

De GR4 kan worden bewapend met 18.000lb wapengewicht. Standaard heeft de GR4 een 27mm Mauser boordkanon. De RAF beschikt over de Paveway 2 or 3 en de Enhanced Paveway laser en GPS geleide bommen waarmee de vlieger met een Thermal Imaging Airborne Laser Designation (TIALD) zelf de bommen kan aanwijzen en droppen.

Met een ground-mapping radar kunnen doelen worden geïdentificeerd en kunnen 1000lb domme bommen en BL755 cluster bom eenheden (CBU) worden gedropped. storm shadow kruisraketten, brimstone anti-tank raketten, ALARM anti-radar raketten en sidewinder raketten.

Met Air Launched Anti- Radiation Missile (ALARM) kunnen tornado's vijandelijke radarsystemen verstoren of vijandelijke luchtafweersystemen onderdrukken. De GR4 kan tot een maximum van 9 ALARM raketten meenemen op 1 missie.

Tornado GR4A
De Tornado GR4A is een specifieke verkenningsversie en in gebruik bij de Britse en de Duitse Luchtmacht.

Tornado IDS
De interdiction strike (IDS) versie is geschikt voor gevechtsmissies als bombardements versie. Uitgerust met 2 Turbo Union RB199-34R is de IDS versie in gebruik bij de Italiaanse en Duitse Luchtmacht. De IDS kan worden bewapend met de Kormoran 2, GBU-24 Paveway III, TAURUS KEPD 350, AGM-88B HARM en hebben een standaard 2x een Mauser 27mm boordkanon voor zelfbescherming.

Tornado ECR
De Tornado Electronic Combar Reconnaissance (ECR) is ontwikkeld voor het lokaliseren, identificeren en het verstoren van vijandelijke radar. Deze versie is in gebruik bij de Duitse en Italiaanse Luchtmacht. Deze kunnen tevens 2 AIM-9L Sidewinder lucht-lucht raketten meenemen of 2 lucht-grond AGM-88 HARM raketten.


Specificaties

Algemeen  
Ontwerp organisatie British Aerospace (GB), DASA (Duitsland) Alenia (Italië)
Belangrijkste secundaire ontwerp organisaties  
Productie organisatie  
Primaire taak  
Type vliegtuig 3e generatie jachtvliegtuig
Bijzonderheden Verstelbare vleugels
Lengte 16.70 meter (IDS, ECR, GR4) 18.68 meter (F3)
Hoogte 5.95 meter
Spanwijdte 13.9 meter bij hoek van 17 graden
8.60 meter bij hoek van 68 graden
Vleugeloppervlakte tussen de 26.60 en 32 m2
Vleugelslankheid  
Pijlstelling  
V-stelling  
Prestaties  
Motoren 2x Turbo Union RB.199 met naverbrander
Vermogen 40.5 kN en 73.5 kN met naverbrander
Gewicht (leeg) 14.500 kg
Gewicht (start, maximaal) 28.000 kg
Gewicht (landing, maximaal)  
Vereiste baanlengte (start) 900 meter of minder bij naverbrander
Vereiste baanlengte (landing) 370 meter
Kruissnelheid  
Maximum snelheid 2.333 km/h op 40.000 ft, 1.480 km/h op mean sea leve
Plafond 15.000 meter
Maximum vliegafstand ong. 3.900 km. 1390km met zware wapenload
Inhoud brandstof tank (Max. trip fuel) 4660 kg (5100 kg bij de RAF)
Bijtankcapaciteit (ATAR) Ja, niet d.m.v. boom systeem. Maakt gebruik van drogue
Passagiers geen
Vracht capaciteit geen
Equipment  
Bewapening Combinatie mogelijk van:

- Storm Shadow
- Brimstone
- ALARM
- AIM-9 Sidewinder
- Paveway II
- Paveway III
- Enhanced Paveway
- General Purpose bommen
- Mauser 27mm
- BL755 cluster bommen
Maximum wapengewicht 8.500 kg
Maximum G bestendigheid + 7.5 G
Radar  
Sensoren  
Avionica  
Type flight controls  
Landingsgestel tricycle landing gear
Gebruik  
Uitvoeringen Tornado GR1, GR4, GR4A, IDS, ECR, F3
Geproduceerd  
Bemanning 2; piloot + navigator of wapen officier, afhankelijk van versie
Kosten  
Levensduur  
Eerste vlucht 14 Augustus 1974
Eerste levering  
Operationeel sinds Juli 1979 (Britse Luchtmacht)
Oktober 1997 (Britse Luchtmacht, GR4)
Vervanger van de  
Vervangen door n.v.t.
Vergelijkbaar vliegtuig  
Gebruikers (voorheen en tegenwoordig) Groot-Brittannië, Italië, Duitsland, Saudi-Arabië
Voornaamste gebruikers  
Amfibisch gebruik Nee
Status In operationeel gebruik



Gebruikers

De Tornado is in gebruik bij:

1. Duitsland
2. Groot-Brittannië
3. Italië
4. Saoedi-Arabië

1. Duitsland
De Duitse marine en luchtmacht hebben in het begin 280 stuks Tornado GR1 straaljagers gekocht. Bij de Duitse Marine werden ze aangeduid als PA 200 Tornado. Tegenwoordig zijn alle Tornado's van de Duitse marine overgeplaatst naar de Luchtmacht. Een gedeelte van de tornado's wordt afgeschaft waarvoor Eurofighters in de plaats komen.

Op 12 april 2007 is 50km Zuidoost van Bern (Zwitserland) een Duitse Tornado neergestort waarbij de piloot om het leven kwam en de wapensysteem officier het overleefde. De Tornado afkomstig van Jagdbombergeschwader 32 in Lechfeld (Duitsland), was voor een oefening boven Corsica op weg terug naar Lechfeld waarna hij na een tankstop gehad te hebben op Emmen (Zwitserland)
neerstortte.

Duitsland Duitsland Duitsland
Duitsland Duitsland Duitsland
Duitsland Duitsland Duitsland


2. Groot-Brittannië
De Britse luchtmacht ontwikkelde in het begin een Tornado versie voor grondaanvallen en later een Tornado versie voor gevechtstaken. De versie voor lucht-verdediging is de Tornado F3 en de versie voor de gevechtstaken is de GR1 (later GR4).
De RAF heeft in het begin 186 Tornado GR1 vliegtuigen gekocht. Hiervan zijn er 142 gemoderniseerd tot de GR4 versie. Daarnaast heeft de Britse luchtmacht Tornado GR4A straaljagers. De Tornado GR4 heeft operationele missies gevlogen tijdens Operation Iraqi Freedom.

Britse Tornado GR4's beschikken over de RAPTOR (Reconnaissance Airborne Pod TORnado) pod met geavanceerde sensors. Deze pod verzorgt de GR4 om real-time, over lange afstanden foto's naar een grondstation te downloaden of naar de cockpit. Dankzij de stand-off afstand kan de vlieger zelf uit vijandelijke gebied blijven.

De Tornado F-3 luchtverdedigingsjager is in gebruik bij het 43e squadron, 111e squadron en 56e reserve squadron die allen gestationeerd zijn op Leuchars AFB. Tot 2008 werd de F3 ook gebruikt door 25 squadron op Leeming AFB.

De Tornado GR4 is in gebruik bij; 9e squadron, 11e squadron en 2e (AC) squadron op Marham AFB, 12e squadron, 14e squadron, 617e squadron en 15e reserve squadron op Lossiemouth AFB.

Groot-Brittannië Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Tornado GR 1 Tornado GR 1  
 
 


3. Italië
De Italiaanse Luchtmacht beschikt over de Tornado IDS en de Tornado ECR. Initieel (1982) zijn er 100x Tornado IDS en 15x Tornado ECR's gekocht.

Italië    
   
   


4. Saoedi-Arabië
De Luchtmacht van Saoedi-Arabië beschikt over de Tornado die onder andere kan worden uitgerust met de Air Launched Anti-radiation Missile (ALARM). Saudi-Arabië heeft 96 toestellen aangeschaft.

Op 4 november 2009 heeft de Luchtmacht van Saoedi-Arabië aanvallen uitgevoerd op Shiitische rebellen in het Noorden van Jemen. Hierbij is gebruikt gemaakt van Tornado en F-15 straaljagers.

Cijfers       Disclaimer Contact
Copyright © Worldwide-Military.com        

Laatst geüpdate: 7 Mei 2017